Tekeningen kunnen je heel erg veel vertellen…

De allereerste tekening van jouw kind, vind je waarschijnlijk helemaal fantastisch, ook al lijkt het nergens op (ja sorry, maar dat is gewoon zo). Wist je al dat de kleuren en krassen die je kind tekent, jou als ouder een heleboel kunnen vertellen? Bij kleine kinderen die net beginnen met tekenen zeggen de  kleuren nog niet veel. Een peuter zal eigenlijk altijd kiezen voor de primaire kleuren (hoe feller hoe beter). Als het kind een stukje ouder is, dan valt er meer te zeggen over de tekeningen die hij/zij maakt.

Betekenis van de uitgekozen kleuren
9 van de 10 keer heeft het kiezen van kleuren een praktische reden. De stiften zijn bijvoorbeeld op of een ander kind gebruikt net de kleur die het kind eigenlijk had willen gebruiken. Toch kunnen er wel degelijk redenen zijn, waarom kinderen voor een bepaalde kleur kiezen;

Blauw is een vrij neutrale kleur. Gebruikt het kind deze kleur bijna altijd, dan zou het zo kunnen zijn dat hij/zij bescheiden op de achtergrond wil blijven.
Paars kan duiden op tegenstrijdige gevoelens: blij en verdrietig tegelijk zijn.
Rood is er eentje om op te vallen. Gezien willen worden is iets wat bij kinderen hoort, dus dat is een positief iets.
Groen wordt gezien als een nieuw begin en het vol zitten met inspiratie.
Geel wijst vaak op jaloezie, maar ook op warmte en energie.

Kinderen van 4 tot 6 jaar oud
Kinderen van 4 jaar tekenen vaak poppetjes met een lijf, benen, armen en een hoofd(en hark-handjes en voetjes natuurlijk). Daarvoor tekenen ze de zogenaamde koppoters: oftewel een cirkel met ogen en een mond en direct daaronder twee benen. Deze grappige poppetjes tekenen ze vanaf 2-3 jaar, wanneer ze ontdekken dat ze een zelfstandig persoon zijn en los staan van mama en papa…en de wereld om hen heen. Ze ontdekken hun eigen ‘zelf’ en dat drukken ze uit in de vorm van een cirkel; die staat namelijk voor eenheid en zichzelf los willen maken van ‘de anderen’.

Geen zorgen als je kind op als hij/zij 4 is nog steeds de koppoters tekent, het ene kind is nu eenmaal wat verder in zijn ontwikkeling dan het andere kind. Je zult merken dat het kind qua gedrag afwisselend wijs en kinderlijk zal zijn. No worries als je 5-jarige ineens weer gaat krassen op papier. Het is heel erg belangrijk dat je hem/haar gewoon lekker laat gaan. Het zou namelijk zomaar kunnen zijn dat hij/zij iets aan het verwerken is van een aantal jaren daarvoor (ja echt, dit is mogelijk). Zie iedere tekening als een uiting van gevoel, alles wat het kind tekent, is goed en mooi!

Tussen het 4e en 6e jaar worden kinderen, zoals ze dat zo mooi noemen, schoolrijp. Dit houdt in dat kinderen hun emoties kunnen herkennen én kunnen benoemen. Het zelfbewustzijn groeit in een rap tempo en hun eigen persoonlijkheid zal steeds meer naar voren komen. Dit zie je meteen terug in de poppetjes die ze vanaf dat moment tekenen, die krijgen namelijk meer details; ze krijgen oren, haren, een nek, vingers aan hun handen, tenen aan hun voeten of schoenen aan hun voeten. Ook komen er steeds meer tekeningen met daarop huizen, bomen en zonnen met stralen (inclusief lachend gezicht en zonnebril natuurlijk). Kinderen worden zelfstandiger en ontdekken langzaamaan de buitenwereld, waardoor ze de veilige thuiswereld een klein beetje aan de kant zullen gaan zetten.

Kinderen van 7 tot 10 jaar
Op deze leeftijd tekenen kinderen vaak baby’s in buiken (Dante deed dit ook toen ik in verwachting was van Kian) en bijvoorbeeld ook cadeautjes die zichtbaar zijn door de verpakking heen. Dit worden röntgentekeningen genoemd. Tijdens deze fase willen kinderen weten hoe de wereld in elkaar steekt en zullen ze vragen gaan stellen zoals bijvoorbeeld; hoe kan een lamp branden, waarom doen sommige dieren een winterslaap etc. Kinderen van deze leeftijd zullen steeds minder vaak bezig zijn met de fantasiewereld. Omdat ze zich een voorstelling kunnen maken van dingen die ze niet zien, zullen ze gaan tekenen wat ze weten en dus niet per definitie wat er op dat moment te zien is. Hun realiteit is niet langer alleen maar visueel, maar intellectueel. Ze zullen ook steeds meer gaan tekenen uit verschillende perspectieven, bijvoorbeeld door het laten zien van diepte en hoogte.

Kinderen van 11 tot 15 jaar
In de puberteit gaan veel kinderen een stuk minder tekenen, zeker het spontane tekenen komt niet meer zo vaak voor. Kinderen van deze leeftijd willen alleen maar mooi tekenen en raken erg gefrustreerd als dat niet lukt. Ze vergelijken zichzelf vaak met leeftijdgenoten en zullen vinden dat zij minder getalenteerd zijn dan anderen, waardoor ze vaak helemaal op houden met tekenen. Jammer, want juist voor pubers kan tekenen een enorme uitlaatklep zijn, zeker omdat “ouders ze tocht niet begrijpen” (/puberperspectief). Als ze wel tekenen kiezen ze vaak voor zwart-wittekeningen, wat vaak het wat ongenuanceerde ‘goed-fout’ denken uit zal beelden.

Groot worden en je eigen identiteit vinden is en blijft een dingetje, voor iedereen. Tijdens het zoeken naar je eigen identiteit en een eigen weg, zal het voornemen om alles op een andere manier aan te pakken dan hun eigen ouders, alleen maar groeien. Op dat moment groeit trouwens ook vaak de liefde voor sciencefictionverhalen; ze tekenen graag buitenaardse wezens en onbekende planeten. Dit vrije associëren, waar pubers vaak echt even toe aangezet moeten worden, helpt ze om in het dagelijks leven oplossingen te verzinnen voor moeilijke vraagstukken. Ze moeten bijvoorbeeld kiezen voor een school, een studie, een beroep…en dat is allemaal nogal wat. Laat kinderen het onmogelijke tekenen, dit geeft ze moed en durf, die goed van pas zal komen in hun verdere leven.

Lees ook zeker dit uitgebreide artikel over de psychologie van de kindertekening.

Afbeeldingen: Pixabay