Waarom aanraking van levensbelang is en het onbegrepen gedrag zal verklaren

Is jouw kind heel plakkerig en hangerig of slaat de verveling snel toe? Ik geef je uitleg over hoe dat komt en wat de onderliggende hulpvraag is bij deze kinderen. Hierdoor kun je er passend op reageren, zodat je kind zich optimaal kan ontwikkelen, zich veilig voelt en jij gemakkelijker grip op de situaties krijgt.

Kinderen zijn spiegels van hun omgeving

Kinderen zijn nog erg beïnvloedbaar en kneedbaar. Hoe ze worden behandelt, bewust of onbewust, heeft allemaal sterke invloed op het vertrouwen van het kind. Kinderen zijn spiegels van hun omgeving en vormen hiermee hun gedrag. Toch kunnen sommige kinderen opvallend gedrag vertonen. Iets waarvan je misschien wel denkt: ‘er is iets, maar ik weet niet zo goed wat’. Om het (opvallende) onbegrepen gedrag te begrijpen, moet je de onderliggende hulpvraag weten. Pas dan kan je als ouder de juiste hulp bieden.

Hiervoor haal ik, Nikki, informatie uit de antroposofie. Die onderscheid namelijk naast de gangbare zintuigen oog, oor, reuk, smaak en tast, ook andere zintuigen. Elk zintuig staat verbonden met een thema en daarmee een hulpvraag, als het desbetreffende zintuig niet goed ontwikkeld is. Vandaag behandel ik de tastzin

Wat houdt de tastzin in?

De huid, de binnenkant van de mond en de tong vormen samen het tastorgaan. De huid is onze grens, daarbinnen zijn wij, daarbuiten is de rest van de wereld. De eerste zeven levensjaren is het kind zijn lichaam eigen aan het maken en is de tastzin nog in volle ontwikkeling. Door aanrakingen en contact momenten met de buitenwereld leert het kind de wereld kennen. Via de aanraking leert het kind dat dingen altijd hetzelfde aanvoelen of onderling verschillen. Het houten blokje voelt altijd hetzelfde aan, net zoals de hand van mama. Doordat dit altijd hetzelfde aanvoelt haalt een kind hier veiligheid uit. Een goed ontwikkelde tastzin geeft daarom zekerheid en veiligheid. Als een kind zijn eigenheid goed ervaart, ontstaat het verlangen naar verbinding. Dit drukt zich uit in interesse naar de buitenwereld. Kinderen die een onderontwikkelde, beschadigde tastzin hebben, voelen niet deze zekerheid en hebben de angst om verlaten te worden.

De vraag die het kind met een onderontwikkelde tastzin onbewust stelt is: “Zie je mij?” ”Zal je me in de steek laten?”. Deze angstgevoelens zitten verstopt in het gedrag van het kind.

Een kind met een onderontwikkelde tastzin voelt dus de angst om in de steek gelaten te worden en zal (vaak voorkomend) onbegrepen gedrag vertonen.

Twee voorbeelden:

Heel nieuwsgierig zijn/snel vervelen

Dit zijn kinderen waarbij de tastzin verstoort is. De interesse naar de buitenwereld vanuit het verlangen naar verbintenis, is niet of weinig tot stand gekomen. Hierdoor maakt het kind oppervlakkig contact met de dingen om zich heen. De interesse is er niet, waardoor alle contactmomenten vluchtig zijn.

Voorbeeld: Kinderen trekken alle lades open, maar spelen niet met dat wat ze vinden. Zijn niet snel tevreden met de omgeving en willen steeds iets anders/nieuws. Heel vermoeiend voor ouders, zij kunnen soms het gevoel hebben dat zij een 24 uurs-vermaak programma zijn.

Heel plakkerig en hangerig zijn

Dit zijn kinderen die de omhulling en troost van ons nog vaak nodig hebben. Bij hen voel je duidelijk de angst ‘laat me niet in de steek’. Deze kinderen hebben jou nog heel erg nodig.

Voorbeeld: Jouw kind blijft bij nieuwe situaties de hele tijd bij jou en kruipt echt in jou. Waar andere kinderen na een tijdje los komen, blijft jouw kind de hele tijd bij jou. Dit kan soms energie wegzuigend zijn voor ouders omdat ze continu nodig zijn.

Wat kun je doen voor deze kinderen?

Deze kinderen voelen hun eigen begrenzing niet en hebben dan ook behoefte aan voelen en contact. Door voelspelletjes te doen, ze met verschillende materialen te laten spelen en door fysieke contact spelletjes die je samen kan doen, leren ze steeds meer: Dit ben ik en dat is de buitenwereld. 

Een nieuwe manier van contact maken waarin de tastzin word gestimuleerd

Bij de cursus Contakids die ik geef, wordt de tastzin op een nieuwe manier gestimuleerd. Belangrijk is om verschillende manier van voelen aan te reiken bij deze kinderen en ik betrek het hele lichaam met het voelen. Dus niet alleen de handjes en de voetjes, maar ook de rug, de armen, benen en het hoofd komen op verschillende manieren in contact met de ‘buitenwereld’, wat in meeste geval vaak het lichaam van de ouder is of de grond. 

Door middel van spelletjes zoals op de billen van mama staan, in de lengte-as rollen, of de kinderen over de grond slepen, wordt het voelen gestimuleerd.

Wil je meer weten welke spelletjes je kunt doen en wil je de test doen of je kind een goed ontwikkelde tastzin heeft? Download dan hier het gratis E-book ‘Zit mijn kind goed in zijn lijf?’  

Wil je meer weten over onbegrepen gedrag weten, klik dan hier. Maar ook op mijn website vertel ik nog veel meer over het plezier van bewegen en hoe dat samen gaat met het vertrouwen van het kind. Leuke berichten, tips en video’s kun je vinden op mijn Facebook en Instagram. 

Schrijver: Nikki Rasing
Bron: Artikelen van Susanne van kempen (psychomotorische therapeut met kijk uit de antroposofie)

Foto's zijn genomen door Joris Vos en gemaakt tijdens de Contakids les bij Nikki Rasing.