Het dagboek van een Verzamelaar, #opgeruimd deel 5

En daar staan weer drie vuilniszakken en twee karretjes klaar voor de weggeefhoek…..

Dat schreeuwt om een kleine tussenstand:

– weggegooid: 3 vuilniszakken administatie, 3 vuilniszakken speelgoed;

– weggegeven:  6 vuilniszakken dameskleding, schoenen, twee dozen kledinghangers ed. en een tasje met proefjes, 3 vuilniszakken speelgoed, een doos met houten blokken en twee speelgoedkarretjes.

Naast deze vijftien(!) geregistreerde vuilniszakken hebben we opvallend veel meer afval. Het is bijna leuk om dat dagelijks direct weg te brengen. Het glas gaat vrolijk mee naar de glasbak. Het valt me gewoon op. Direct maar een sticker JA/NEE op de brievenbus geplakt. Wat ook erg motiverend werkt is wanneer ik mijn kledinglade open. In een oogopslag zie ik dagelijks al mijn kleding liggen, een goed begin van de dag. ‘s Avonds sluit ik af met een grote ronde door het huis en we nemen alles mee richting de slaapkamer van de meisjes. Alles heeft zijn plek en onze dochters, al delen ze met zijn drietjes een slaapkamertje, vinden dat ze een GROTE kamer hebben. Ze kunnen er nu goed verstoppen. Ik vraag mezelf alleen af waarachter, maar goed.

Het was afhalen en opvouwen heb ik altijd uitgesteld tot een nieuwe was al draaide in de wasmachine. Nu is het even wennen met oprollen en plotseling komen er categorieën uit de was die al verdwenen waren uit dit huis. Ook wordt het gemakkelijker het wasgoed te bekijken op gaten en direct weg te gooien. Het beddengoed is weer schoon en droog en ik bekijk opnieuw onze collectie. Er kunnen nog wel twee kinderovertrekken de deur uit.

Zoals mezelf beloofd kijk ik een dag later de verzameling haarelastieken en andere meisjesaccessoires door. Ik vraag me serieus af hoeveel zonnebrillen drie zusjes eigenlijk nodig hebben? Daarom is het dus goed je spullen op tafel te krijgen per categorie, even te slikken en uitzoeken maar. Er verdwijnt weer het een en ander kapot in de pedaalemmer en ik loop wat heen en weer naar de spulletjes voor de weggeefhoek. Volgens Marie Kondo heb je geen opbergdozen en kratten nodig, dus dit exemplaar verlaat direct dit pand. O ja, ik zou de kinderboeken nog doen. Ik doe alleen de kast in de meisjesslaapkamer, de diepe lade laat ik even dicht tot ik dozen in huis heb. Dat lijkt me praktischer. Hoeveel kleurboeken heeft een kind eigenlijk nodig? Ik gooi alle werkboeken en kindertijdschriften maar weg. Weer een klepbank leeg. Direct maar schoonmaken dan kunnen de meisjes er een nieuwe bestemming voor vinden. Ik vind trouwens van alles in de boekenkast, kleur- en tekenlade en in de tijdschriften-werkboekenklepbank, o.a. het missende stukje van de Bumba puzzel, die ik daags ervoor heb weggeggooid.

En daar gaan weer twee vuilniszakken ……

/Lmcmr