Acceptatie in de maatschappij

Steeds vaker zie ik kinderen die een BMI hebben welke hoger is dan zou moeten. Ook zie ik veel kinderen die nog geen rondje om de speeltuin kunnen rennen omdat ze dan al moe zijn. De jeugd krijgt tegenwoordig net zoveel fruit als onze ouders vroeger aan snoep kregen. En in de mode-industrie worden modellen geïntroduceerd met maatje te veel om aan te duiden dat we het allemaal maar moeten accepteren.

Schrikbarend vind ik deze ontwikkeling. Waar blijft de trouwe schijf van 5 met af en toe iets lekkers? Tijd om even het geheugen op te frissen:

De dagelijks aanbevolen hoeveelheid groenten en fruit verschilt per leeftijd.

Groenten:
Kinderen van 1-3 jaar: 50 – 100 gram (1-2 opscheplepels)
Kinderen van 4-8 jaar: 100 – 150 gram (2-3 opscheplepels)
Volwassene: 200 gram (4 opscheplepels)

Fruit:
Kinderen van 1-3 jaar: 150 gram (1,5 stuk)
Kinderen van 4-8 jaar: 150 gram (1,5 stuk)
Volwassene: 2 stuks

Mocht je hier meer over willen weten raad ik je aan om een kijkje te nemen op het voedingscentrum.

Maar dat is helaas niet alles, in de jaren 50 liepen mensen er continu verzorgt bij. Nette kleding, haren in model en knallende make-up. Niet te veel niet te weinig. Nu heeft mode alles met smaak te maken. Toch kan ik me niet indenken dat de onesie echt mooi is, of een heupbroek in combinatie met een naveltruitje. En als je dan ook nog een vrouw hebt die gewoon te dik is, dan is het voor mijn ogen te pijnlijk om te blijven kijken.

De gemiddeldes schuiven enorm. Wat men vroeger dik noemde is nu de normale maat. Tegenwoordig is mooi gelijk aan bloter. Nogmaals vind ik dit een schrikbarende gedachte. Stel je voor dat we over een jaar of 30 zover zijn dat onze kinderen het heel normaal vinden dat een BH het kledingstuk is waar wij nu een t-shirt voor gebruiken? En dat de BH zoals wij die nu kennen is vervangen voor een plakplaatje op je tepel? Dat groenten en fruit allemaal in een pilletje zijn verwerkt zodat alleen nog de ongezonde verkoopbare producten in de schappen liggen?

Gelukkig is er nog het lichtpuntje van alles wat gezond is. Zoals het basiskookboek waar ik een tijdje geleden over schreef. Morgen toch maar weer de keuken in met het boek en wellicht een fruitig ijsje na uit de Yonanas.
En de bal mee nemen naar de speeltuin om een potje voetbal te spelen met de jeugd is ineens ook niet meer zo’n straf. Nu nog een paar stappentellers in huis weten te halen zodat we elke dag geconfronteerd worden met de activiteit die (niet) genomen is om gezond bezig te blijven.

ik ben beste nieuwsgierig hoe jij als lezer naar deze ontwikkelingen kijkt!

/Miranda Young