Recensie: ‘We rommelen maar wat aan’ van Roos Schlikker

Het motto ‘We rommelen maar wat aan’ lijkt mij op het lijf geschreven. Als omslagfoto op mijn facebook-account prijkt een afbeelding met de tekst: Die andere moeders doen ook maar wat. Maar doet Roos dat ook? Het lekker in de hand liggende boekje bevat een bundeling van de mooiste, leukste en ontroerendste columns over moederschap. Ik kon niet wachten tot de ontvangst van dit recensie-exemplaar en het vervolgens tergend langzaam te lezen. Helaas ben ook ik niet perfect en laat de recensie op zich wachten door een griep-aanval binnen ons gezin, waarvan er sommige van ons zelfs tweemaal tot doelwit verkozen zijn.

“In dit boek staan gegarandeerd geen succesverhalen.”

Het is niet alleen maar lachen en ontspannen lezen. Al in de inleiding deelt Roos Schlikker dat ze haar eerste baby niet in een wieg maar in een grafje zouden leggen. Dat weet niemand van te voren en dat is precies de rode draad in deze bundel en de boodschap van de auteur: We hebben allemaal geen idee. De columns raken mij, het is óf een feest van herkenning, een weg te slikken brok óf een totaal onverwachts in de lach schieten. Dat laatste is trouwens nog leuker met een televisie-kijker in dezelfde ruimte. Die schrikt zich dan een rotje. Door zijn neon roze kaft is deze bundel enorm geschikt als Valentijns cadeautje!

‘We rommelen maar wat aan’ van Roos Schlikker, Kosmos Uitgevers 2016 is o.a. hier te koop.

/Lmcmr